سید رضا مصطفوی، از دوران دبیرستان مشغول به حرفه پدری خود شد و در کنار وی، فروش به صورت عمده را در بنکداری تجربه کرد. پس از گذراندن دوران تحصیل در رشته فیزیک دانشگاه شیراز، در نهایت به دنبال علاقهمندی خود رفت و با تغییر رشته به تحصیل در علم مدیریت پرداخت. همچنین بهطور همزمان با تلفیق دانش و تجربه توانست کار خود را به صورت مستقل راهاندازی کند و فروش به صورت شرکت پخش را آغاز کرد. مصطفوی پس از سالها فعالیت در این حرفه و با کسب تجربیات فراوان، هماکنون به عنوان رییس هیات مدیره شرکت پخش مواد غذایی شادیآوران ارمغان سپهر فعالیت دارد. مشروح مصاحبه ما با این فعال حوزه فروش را میخوانید.
در خصوص زمان آغاز به کار و زمینه فعالیت شرکت شادیآوران ارمغان سپهر توضیحاتی ارائه فرمایید.
این شرکت فعالیت خود را بهطور رسمی از تیرماه ۱۳۹۷ تحت عنوان فروش موادی غذایی از جمله تنقلات، خشکبار، نوشیدنی و غیره با هدف خدمترسانی به عموم مردم در رسته تحویل کالاهای خوراکی آغاز کرده و از ویژگی بارز آن میتوان به اعتماد کردن و سپردن کار به نیروهای جوان در راستای کسب روزی حلال اشاره کرد.
همانگونه که از نام شادیآوران پیداست؛ رسالت ما کسب روزی حلال با ایجاد فضای همدلی در محیطی شاد بوده و در وهله اول کارکنانمان را جامعه اصلی خود دانسته و رضایت آنها را شرط اساسی حیات خود میدانیم.
شما در گذشته بنکدار و عمده فروش موادغذایی به شیوه سنتی بودید و از چندی پیش با بهکارگیری نیروهای متخصص و تکنولوژی، وارد فضای کسبوکار مدرن شدهاید. چه عاملی باعث شد تا شیوه فعالیت خود را تغییر دهید؟
با تغییر رویکردهای جهانی و سبکهای جدید کسبوکار، اگر در روشهای خود تجدید نظر نکنیم و خود را با جامعه مدرن سازگار ننماییم، به زودی محکوم به فنا خواهیم بود، چراکه برندهای معتبر جهانی که از این مهم پیروی نکردهاند، عاقبتی داشتهاند که ما را وادار به اطاعت از تجربیات آنها کرده است،
بر همین اساس تصمیم گرفتیم تا شیوه کار خود را بهروزتر و مدرنتر کنیم تا به اهداف خود نزدیکتر شویم.
در دنیای امروز صنعت پخش جایگاه و نقش ویژهای در اقتصاد و ارزشآفرینی کشورها دارد. شرکتهای پخش در ایران چه کمکی میتوانند به اقتصاد کشور داشته باشند؟
صنعت پخش از شریانهای اصلی در ارتباط بین تامینکنندگان و مصرفکنندگان است و اگر این قلب تپنده کار خود را به درستی انجام دهد، عرضه و تقاضا را بالا برده و از این طریق میتواند به رضایت طرفین در تولید و مصرف کمک کند.
همچنین مهمترین نکته برای دسترسی به تولیدات، وجود یک تیم توزیع قوی است که این شرکت اصالت کار خود را بر مبنای قوت در توزیع میداند تا محصول را به موقع به مکان مورد نظر برساند و مصرفکننده کیفیت اصلی محصول را حس نماید.
پایهگذاران صنعت پخش در ایران، نبود نیروی انسانی متخصص و آموزش دیده را اصلیترین چالش این صنعت عنوان میکنند. شما برای رفع این مشکل در مجموعه خود چه اقداماتی انجام دادهاید؟
یکی از رسالتهای شادیآوران، تعلیم و پرورش است.
رکن اصلی فرهنگ سازمانی ما توجه به این مهم است که افرادی که در بین ما مشغول به فعالیت هستند، با مرور زمان، متوجه تفاوت دانش خود در قبل و بعد از حضورشان در شادیآوران شوند.
ما از ابتدای ورود پرسنل براساس شناسنامه شغل و شناسنامه آموزش، برنامهریزیهای آموزشی را انجام داده و مسیر رشد و بهرهوری پرسنل را آغاز میکنیم.
یکی دیگر از چالشهای صنعت پخش کشورمان، کمتوجهی به نوآوری و نرمافزارهای جدید و بهرهگیری از هوش مصنوعی است. شما چه نظری در این رابطه دارید؟
متاسفانه چون ریشه فعالیت در این حوزه، به روشهای سنتی بازمیگردد و در کل میدانیم که تغییر سخت و ریسکپذیر است، جوامع صنعت پخش هنوز دلایل قانعکنندهای مبنی بر ایجاد تغییرات در مسیر نوآوری خود ندارد و امید داریم که از طریق سمینارها، آموزشهای جمعی و گردهماییها بتوان افراد را قانع کرد که در این مسیر گام برداشته و همگام با رفتار خرید مصرفکننده پیش برویم.
کارشناسان معتقدند که دولتی بودن بسیاری از شرکتهای پخش، از مشکلات جدی این صنعت در ایران است. برای رفع این مساله چه اقداماتی باید انجام شود؟
البته این مهم تاثیر خود را بیشتر در صنایع پخش دارویی نشان داده، اما میتوان به موارد زیر اشاره کرد.
- مدیریت قیمتگذاری با توجه به ارزهای دولتی و آزاد
- واردات گاه بیرویه کالاهای مختلف
- محدودیتهای تولید و مواد اولیه
به عنوان یک فرد باتجربه، چه مشکلات دیگری را برای شرکتهای پخش به خصوص در حوزه مواد غذایی متصور میدانید؟
در صورتی که مسائل و مشکلات را به دو گروه عوامل درونی و بیرونی تقسیمبندی کنیم، میتوان گفت که عوامل درونی مربوط به سازمان بوده و شرکت باید از پس آنها بربیاید. اما از جمله عوامل بیرونی شامل موارد زیر میشود:
- مشکلات زیرساخت و شبکههای حملونقل ضعیف کشوری
- ناکارآمدی زنجیره تامین و پیچیدگی آن که شامل چندین ذینفع میشود که تاخیر و افزایش هزینهها را در پی دارد.
- پیشبینی نادرست تقاضا و مدیریت موجودی از سوی تامینکنندگان
- عدم حمایتهای مستمر دولت در صنعت پخش
- ضعف آموزش نیروی انسانی و کمبود منابع انسانی
- خودروهای فرسوده و فاقد امکانات و عدم حمایت دولت برای تهیه خودروهای جدید با شرایط مناسب
- قوانین موازی و محدودیتهای مجوزهای تردد
- افت سرمایهگذاری در صنعت پخش به دلیل ریسک صنعت
- سامانههای زیاد ثبت اطلاعات
- تغییرات زیاد در قوانین اداره دارایی