شرکت نیلگون ترابر آریان در سال ۱۳۹۸ با هدف ارائه خدمات جامع حملونقل و لجستیک، تاسیس و در همان سال، موفق به دریافت مجوز از سازمان بنادر برای اخذ نمایندگی کشتیرانی شد و فعالیت خود را در زمینه فورواردی آغاز کرد. خدمات این مجموعه شامل حملونقل دریایی، زمینی و هوایی بود و در سال ۱۴۰۰، نمایندگی خط کشتیرانی MSL را نیز دریافت کرد. همچنین در سال ۱۴۰۱ سرویس حمل کانتینری بین ایران و چین را با تمرکز ویژه بر حمل کالاهای خطرناک راه‌اندازی کرد. این شرکت با توجه به فرصت‌های بازار، در سال ۱۴۰۲ خدمات خود را در بازارهای آفریقا، استرالیا، ژاپن، برزیل و کانادا گسترش داد. نیلگون ترابر آریان در طول این سال‌ها، با بهره‌گیری از شبکه گسترده‌ای از نمایندگان و دفاتر بین‌المللی، به یکی از شرکت‌های پیشرو در ارائه خدمات ترانزیت و حملونقل دریایی تبدیل شده است. با توجه به عملکرد موفق این شرکت، گفت‌وگویی با خانم مونا هاشمی، مدیرعامل شرکت نیلگون ترابر آریان انجام داده‌ایم که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید.
شرکت نیلگون ترابر آریان چه برنامه‌های توسعه‌ای برای آینده دارد و چشم‌اندازهای آن در زمینه گسترش خدمات، ورود به بازارهای جدید یا بهبود فرآیندهای فعلی چیست؟
این شرکت با هدف رشد پایدار و افزایش سهم خود در بازار حملونقل بین‌المللی، برنامه‌های توسعه‌ای جامعی برای آینده در نظر دارد که این برنامه‌ها در سه محور اصلی گسترش خدمات، ورود به بازارهای جدید و بهبود فرآیندهای فعلی متمرکز هستند. یکی از اهداف کلیدی ما، توسعه خدمات ترانشیپمنت به بنادر جدید در آفریقا، آسیا، اروپا و آمریکا است. این بازارها به دلیل ظرفیت‌های تجاری بالقوه، فرصت‌های جدیدی را برای گسترش خدمات‌مان فراهم می‌کنند. قصد داریم تا با تقویت همکاری‌های بین‌المللی و ایجاد ارتباطات جدید، شبکه حملونقل را گسترش دهیم و کیفیت و کمیت خدمات خود را در بازارهای نوظهور آفریقا بهبود بخشیم. همچنین با افزایش تنوع و تعداد کانتینرها و کاهش هزینه‌ها، به دنبال ایجاد صرفه اقتصادی برای مشتریان هستیم. هدف دیگر ما ورود به بازارهای نوظهور و افزایش حضور در بازارهایی است که نیاز به خدمات تخصصی حملونقل و لجستیک دارند. در راستای این اهداف، به دنبال دیجیتال‌سازی و استفاده از فناوری‌های نوین در مدیریت زنجیره تامین هستیم. پیاده‌سازی سیستم‌های مدیریت یکپارچه، ردیابی آنلاین محموله‌ها و به‌کارگیری راهکارهای مبتنی بر هوش مصنوعی از جمله برنامه‌های ما هستند. برای بهبود عملکرد داخلی و افزایش بهره‌وری، بر آموزش مستمر کارکنان و به‌روزرسانی سیستم‌های مدیریتی تمرکز داریم. از طرفی، توسعه تیم‌های تخصصی در زمینه‌های حملونقل دریایی و ترانزیت، به ما کمک خواهد کرد تا کیفیت خدمات را ارتقا دهیم. شرکت نیلگون ترابر آریان قصد دارد تا با تمرکز بر پروژه‌های لجستیکی بزرگ بین‌المللی، جایگاه خود را در بازار به‌ویژه در زمینه حمل کالاهای خاص و پیچیده تقویت کند. با توجه به تحریم‌های بین‌المللی، به دنبال ارائه راهکارهای نوین و قابل‌اعتماد برای تقویت تجارت بین ایران و نقاطی هستیم که نیاز به خدمات تخصصی دارند. چشم‌انداز ما این است که با ورود به این بازارها و ارائه سرویس‌های تخصصی، نه‌تنها تجارت ایران را حفظ کنیم، بلکه با ایجاد راه‌های جدید، تجارت با این نقاط را گسترش دهیم و به شرکت‌ها و تجار کمک کنیم تا به بازارهای جهانی دسترسی داشته باشند.
این شرکت چگونه با رقبای داخلی و بین‌المللی در صنعت حملونقل رقابت می‌کند؟
شرکت نیلگون ترابر آریان با بهره‌گیری از استراتژی‌های متنوع به رقابت با رقبای داخلی و بین‌المللی در صنعت حملونقل می‌پردازد. این شرکت بر ارائه خدمات به مقاصد کمتر شناخته شده تمرکز دارد، جایی که سایر شرکت‌ها توجه کافی به آن نکرده‌اند. این رویکرد به نیلگون ترابر آریان این امکان را می‌دهد که بازارهای جدید را شناسایی کرده و به آن‌ها خدمات‌رسانی کند. یکی از ویژگی‌های کلیدی خدمات این شرکت، ارائه خدمات EX WORK است که به مشتریان اجازه می‌دهد، بار خود را از محل کارخانه تحویل گرفته و به مقصد مورد نظر ارسال کنند. این نوع خدمات راحتی و سهولت بیشتری را برای مشتریان فراهم می‌آورد. همچنین نیلگون ترابر آریان بر بازارهای خاصی در کشورهای آفریقا، کانادا، استرالیا، ژاپن و برزیل تمرکز دارد و خدمات متناسب با نیازهای این بازارها را ارائه می‌دهد. این شرکت به تازگی اقدام به ارائه بیمه برای خدمات حمل کرده که به افزایش رضایت و آرامش خاطر مشتریان کمک می‌کند و بر ارائه خدمات مشتری‌محور و پاسخگویی به نیازها و سوالات مشتریان تاکید دارد که این امر باعث افزایش وفاداری آن‌ها می‌شود. شرکت نیلگون ترابر آریان به بازارهایی که خدمات کمتری دارند، توجه کرده و سرویس‌های ترانشیپ را ارائه می‌دهد، در حالی که رقبای اصلی بیشتر خدمات کراس استاف را ارائه می‌دهند.
شرکت‌های حملونقل با چه چالش‌های اقتصادی مواجه هستند و مسایلی مانند نوسانات نرخ ارز، افزایش هزینه‌های عملیاتی و تغییرات قیمت سوخت، چه مشکلاتی را پیش روی این شرکت ها قرار داده است؟
نرخ ارز به‌طور عمده بر بازرگانی و صادرات و واردات و همچنین حجم کالایی که مبادله می‌شود، تاثیر می‌گذارد و برای ما چالش‌های غیرمستقیم ایجاد می‌کند. با این حال چالش‌های اصلی ما بیشتر به موضوع تحریم‌ها مربوط می‌شود. در مناطقی سرویس‌دهی می‌کنیم که معمولا خطوط حملونقل نباید از مبدا یا مقصد محموله‌ها آگاه باشند، زیرا در غیر این صورت ممکن است که همکاری‌ها قطع شود. چالش‌های ما همچنین جنبه‌های بین‌المللی دارند. به عنوان مثال، مشکلات عرضه و تقاضا در سطح جهانی، کمبود کانتینر در چین و نوسانات قیمت سوخت، بر هزینه‌های عملیاتی تاثیر می‌گذارد و این موضوع به افزایش هزینه‌های ما منجر می‌شود. هزینه‌های عملیاتی مانند دستمزد کارکنان، هزینه‌های تعمیر و نگهداری وسایل نقلیه و هزینه‌های مربوط به انبارداری، می‌تواند به سرعت افزایش یابد. این افزایش هزینه‌ها می‌تواند به کاهش حاشیه سود شرکت‌ها منجر شود و توانایی آن‌ها در سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین و بهبود خدمات را محدود کند. قیمت سوخت یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر هزینه‌های حملونقل است. افزایش ناگهانی قیمت سوخت می‌تواند به افزایش هزینه‌های عملیاتی و کاهش سودآوری منجر شود. شرکت‌ها ممکن است، نیاز داشته باشند که این هزینه‌ها را به مشتریان منتقل کنند که می‌تواند بر تقاضا و وفاداری مشتری تاثیر منفی بگذارد. همچنین در شرایط اقتصادی چالش‌زا، رقابت بین شرکت‌های حملونقل افزایش می‌یابد. شرکت‌ها ممکن است که برای حفظ سهم بازار خود به کاهش قیمت‌ها و هزینه‌ها روی بیاورند که می‌تواند منجر به کاهش کیفیت خدمات و حاشیه سود شود. یک نکته مهم این است که عدم قطعیت‌های اقتصادی مانند بحران‌های اقتصادی جهانی یا محلی، می‌تواند بر رفتار مصرف‌کنندگان و شرکت‌ها تاثیر بگذارد. این عدم قطعیت‌ها ممکن است، منجر به کاهش تقاضا برای خدمات حملونقل شود و در نتیجه بر رشد و سودآوری شرکت‌ها تاثیر منفی بگذارد. برای مقابله با این چالش‌ها شرکت‌های حملونقل نیاز دارند که استراتژی‌های مدیریتی موثری را پیاده‌سازی کنند که از جمله آن‌ها می‌توان به بهینه‌سازی هزینه‌ها، استفاده از فناوری‌های نوین و بهبود روابط با مشتریان اشاره کرد.
شرکت‌های حملونقل کشورمان، چه موانعی در زمینه مجوزها، قوانین گمرکی و مقررات حملونقل دارند و چگونه این چالش‌ها را مدیریت می‌کنند؟
تمام شرکت‌های کشتیرانی و حملونقل با چالش‌های متعددی در زمینه دریافت مجوزها روبه‌رو هستند که یکی از عمده‌ترین آن‌ها مساله تحریم‌ها است که موجب پیچیدگی و طولانی شدن فرآیند دریافت مجوزهای بین‌المللی می‌شوند. علاوه بر این، مشکل بیمه نیز به چالش‌های این شرکت‌ها افزوده است. تامین پوشش بیمه‌ای معتبر برای حملونقل بین‌المللی دشوار است، زیرا بسیاری از شرکت‌های بیمه تمایلی به همکاری با کشورهایی که تحت تحریم هستند، ندارند. برای مقابله با این چالش‌ها، شرکت‌ها باید روابط خود را با نهادهای مربوطه، تقویت و واحدهای تخصصی برای پیگیری مجوزها ایجاد کنند. همچنین سرمایه‌گذاری در برنامه‌های آموزشی برای کارکنان می‌تواند به کاهش مشکلات موجود و افزایش کارایی و اثربخشی کمک کند. تغییرات مکرر در قوانین و مقررات گمرکی، به ویژه در زمینه تعرفه‌ها و شرایط ترخیص کالا می‌تواند باعث سردرگمی و عدم تطابق در مستندات شود. برای مدیریت این چالش، شرکت‌ها باید با ایجاد روابط نزدیک با مقامات گمرکی و آموزش کارکنان خود در زمینه قوانین جدید، از آخرین تغییرات مطلع شوند و مستندات لازم را به دقت آماده کنند. علاوه بر این، قوانین و مقررات حملونقل ممکن است، به دلیل شرایط اقتصادی و سیاسی تغییر کند. این تغییرات می‌تواند بر نوع و روش‌های حملونقل تاثیر بگذارد. شرکت‌ها می‌توانند با توسعه برنامه‌های آموزشی برای کارکنان و سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین، به انطباق با این مقررات کمک کنند.
مشکلات در زنجیره تامین و لجستیک، شرکت‌های حملونقل را با چه چالش‌هایی مواجه کرده است؟
شرکت‌های حملونقل به دلیل مشکلات موجود در زنجیره تامین و لجستیک با چالش‌های متعددی مواجه هستند که تاثیر قابل توجهی بر کارایی و سودآوری آن‌ها دارد. یکی از مشکلات اصلی عدم شفافیت اطلاعاتی است. عدم دسترسی به اطلاعات دقیق در مورد موجودی، زمان تحویل و شرایط بازار می‌تواند منجر به تصمیم‌گیری‌های نادرست، تاخیر در ارسال بار و افزایش هزینه‌های انبارداری شود. شرایط نامساعد جوی، ترافیک و حوادث جاده‌ای نیز از دیگر عواملی هستند که زمان تحویل کالا را تحت تاثیر قرار می‌دهند و این اختلالات می‌توانند نارضایتی مشتریان و از دست رفتن فرصت‌های تجاری را به دنبال داشته باشند. عدم تعادل در مدیریت موجودی، چه در انبارها و چه در وسایل نقلیه، می‌تواند به کمبود یا اضافه موجودی منجر شود که نه‌تنها هزینه‌های اضافی ایجاد می‌کند، بلکه فرصت‌های فروش را نیز از بین می‌برد. علاوه بر این، تغییرات مکرر در مقررات گمرکی و الزامات و مستندات، زمان و هزینه‌های حملونقل را افزایش می‌دهد و شرکت‌ها را از واکنش سریع به تغییرات بازار بازمی‌دارد. عدم استفاده از فناوری‌های نوین در زنجیره تامین و لجستیک نیز می‌تواند فرآیندها را کُند کرده و مانع از بهینه‌سازی عملیات شود. نوسانات اقتصادی، تحریم‌ها و تغییرات سیاسی نیز بر زنجیره تامین تاثیرگذار هستند و موجب اختلال در تامین کالاها و افزایش هزینه‌ها می‌شوند. در سال اخیر، چالش‌های فراوانی نظیر جنگ‌ها در اوکراین و خاورمیانه و مشکلات دریای سرخ به شدت نرخ‌ها را تحت تاثیر قرار داده و نوسانات شدیدی را ایجاد کرده است. همچنین تحولات اقتصادی در آمریکا و تقاضای بالا در چین بر قیمت‌ها اثر گذاشته و شرکت‌ها هر ماه با نوسانات قیمت مواجه هستند. برای مقابله با این چالش‌ها، شرکت‌های حملونقل باید به بهبود مدیریت زنجیره تامین، سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین و تقویت روابط با تامین‌کنندگان و مشتریان توجه کنند تا کارایی خود را افزایش دهند و به سرعت به تغییرات پاسخ دهند.
شرکت‌های حملونقل در زمینه کمبود نیروی متخصص، حفظ کارکنان کلیدی و مدیریت تیم‌ها با چه مشکلاتی دست‌وپنجه نرم می‌کنند؟
کمبود نیروی متخصص، حفظ کارکنان کلیدی و مدیریت تیم‌ها، چالش‌های جدی برای شرکت‌های حملونقل ایجاد کرده که می‌تواند بر عملکرد و رقابت‌پذیری آن‌ها تاثیرگذار باشد. کمبود نیروی متخصص باعث می‌شود که شرکت‌ها نتوانند خدمات با کیفیت بالا ارائه دهند و رقابت برای جذب و نگه‌داشتن این نیروی متخصص به افزایش هزینه‌های حقوق و مزایا منجر می‌شود که در نتیجه فشار بیشتری بر حاشیه سود شرکت‌ها وارد می‌کند. برای حفظ کارکنان کلیدی، شرکت‌ها باید در برنامه‌های آموزشی و توسعه حرفه‌ای سرمایه‌گذاری کنند و عدم توجه به این موضوع می‌تواند موجب نارضایتی و کاهش انگیزه کارکنان گردد. علاوه بر این، در شرکت‌های بین‌المللی، تنوع فرهنگی و زبانی ممکن است که سوءتفاهم‌ها و چالش‌هایی در ارتباطات ایجاد کند. مدیریت این تنوع نیازمند مهارت‌های خاصی است که همیشه در تیم‌ها موجود نیست. در زمان کمبود نیروی متخصص، مدیریت و رهبری موثر تیم‌ها برای حفظ انگیزه و بهره‌وری کارکنان کلیدی حیاتی است و عدم وجود مهارت‌های رهبری مناسب می‌تواند به نارضایتی و کاهش کارایی منجر شود. طراحی و پیاده‌سازی استراتژی‌های انگیزشی مناسب برای کارکنان، به ویژه در شرایطی که منابع انسانی محدود است، می تواند چالش‌زا باشد. از سوی دیگر، کشور ما با مشکل خروج نیروی متخصص مواجه است و به دلیل نبود سازمان یا دانشگاه‌های اختصاصی برای تربیت نیروی متخصص در این صنعت، اکثر افراد تنها به‌صورت تجربی در این حوزه فعالیت می‌کنند. خروج این نیروها از کشور می‌تواند تهدیدی جدی برای شرکت‌های حملونقل باشد. برای مقابله با این چالش‌ها، شرکت‌های حملونقل باید بر توسعه فرهنگ سازمانی قوی، ایجاد فرصت‌های آموزشی و حرفه‌ای و تقویت ارتباطات داخلی تمرکز کنند تا بتوانند نیروی متخصص را جذب و حفظ کنند و در نتیجه کارایی و موفقیت خود را افزایش دهند.
چه فرصت‌هایی جهت ورود به بازارهای جدید و رقابت برای جذب مشتریان جدید وجود دارد؟
شرکت‌های حملونقل برای ورود به بازارهای جدید و رقابت جهت جذب مشتریان جدید، فرصت‌های متعددی دارند. یکی از راهکارها، ارائه خدمات خاص و بهینه‌سازی شده مانند حملونقل سریع، خدمات انبارداری و لجستیک و خدمات مشاوره‌ای برای نیازهای ویژه مشتریان است که این رویکرد می‌تواند به جذب مشتریان جدید کمک کند. استفاده از فناوری‌های نوین، مانند نرم‌افزارهای مدیریت زنجیره تامین، ردیابی آنلاین محموله‌ها و سیستم‌های هوش تجاری نیز می‌تواند به بهبود کارایی و ارائه خدمات بهتر کمک کرده و به عنوان یک مزیت رقابتی در بازارهای جدید عمل کند. ورود به بازارهای نوظهور در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین که دارای رشد اقتصادی بالایی هستند، فرصت‌های جدیدی برای تامین تقاضا فراهم می‌کند که این بازارها به دلیل نیاز به زیرساخت‌های حملونقل و لجستیک به شدت در حال گسترش هستند. ایجاد همکاری‌های استراتژیک با سایر شرکت‌های حملونقل، تامین‌کنندگان و مشتریان بزرگ می‌تواند به افزایش نفوذ در بازار و به اشتراک‌گذاری منابع کمک کند. به‌ویژه اینکه شرکت ما به دنبال ایجاد زمینه برای ورود تجار به بازارهای جدید به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه و بازارهای نوظهور در آفریقا است. همچنین قصد داریم، به بازارهایی که در گذشته داشتیم و به دلیل تحریم‌ها از دست داده‌ایم، بازگردیم که با ایجاد سرویس‌های به صرفه و کارآمد، می‌توانیم این فرصت‌ها را محقق کنیم.
در زمینه حملونقل و لجستیک، چه فرصت‌هایی برای سرمایه‌گذاری در قاره آفریقا وجود دارد و ما از چه ظرفیت‌هایی در این زمینه برخوردار هستیم؟
در زمینه حملونقل و لجستیک، قاره آفریقا به‌عنوان بازاری در حال رشد و مملو از فرصت‌های سرمایه‌گذاری مطرح است. بسیاری از کشورهای این قاره هنوز با کمبود زیرساخت‌های مناسب حملونقل مانند جاده‌ها، خطوط راه‌آهن و بنادر مواجه هستند. سرمایه‌گذاری در این زیرساخت‌ها می‌تواند به بهبود جریان کالاها و تسهیل تجارت بین‌المللی کمک کند و فرصت‌های زیادی برای شرکت‌های حملونقل و لجستیک ایجاد کند. با رشد اقتصادی و افزایش فعالیت‌های تجاری و صنعتی در آفریقا، نیاز به خدمات لجستیک و حملونقل کارآمد به‌شدت در حال افزایش است. سرمایه‌گذاری در توسعه مسیرهای جدید و منظم کشتیرانی، اختصاص کشتی‌های ویژه برای مسیرهای پرتردد و افزایش سرویس‌های کانتینری می‌تواند پاسخگوی این نیازها باشد. از دیدگاه ایران، آفریقا به دلایل متعددی همچون عضویت در اتحادیه بریکس و روابط فرهنگی و دینی، بازاری مهم و استراتژیک محسوب می‌شود. بسیاری از کشورهای غرب آفریقا مسلمان هستند و این موضوع امکان گسترش روابط تجاری و اقتصادی را تسهیل می‌کند، به همین دلیل توسعه روابط دیپلماتیک و توافقات دولتی در کنار سرمایه‌گذاری‌های لجستیکی، نقش مهمی در بهره‌برداری از این ظرفیت‌ها خواهد داشت. شرکت‌های حملونقل ایرانی می‌توانند با بهره‌گیری از این فرصت‌ها و سرمایه‌گذاری استراتژیک، جایگاه خود را در بازار آفریقا تقویت کنند و در رقابت جهانی نقش پررنگ‌تری ایفا کنند.
ایران با تمام امکانات، ظرفیت‌ها، پتانسیل‌ها و نیروها و کالاهای آماده برای صادرات، چگونه باید جایگاه خود را در اقتصاد قاره آفریقا باز کند؟
ایران در بازار آفریقا سابقه‌ای مثبت و روابط تجاری خوبی دارد، اما بهره‌برداری کامل از این ظرفیت‌ها نیازمند همت جمعی و رویکردی جامع است. در گام نخست، تلاش‌های دیپلماتیک و سیاسی باید تقویت شود تا با انعقاد توافق های تجاری و اقتصادی، بستر مناسبی برای گسترش روابط ایجاد شود. ایجاد توافق‌های چندجانبه و دوجانبه با کشورهای آفریقایی می‌تواند به تسهیل تجارت و رفع موانع موجود کمک کند و راه را برای حضور گسترده‌تر کالاها و خدمات ایرانی هموار سازد. بخشی از این رویکرد، به توسعه زیرساخت‌های حملونقل و لجستیک مربوط می‌شود. برای تسهیل جریان کالاها و خدمات، باید مسیرهای حملونقل کارآمد و منظم، به‌ویژه در بخش حملونقل دریایی و زمینی برقرار شود. همچنین ایجاد خطوط کشتیرانی منظم و خدمات حملونقل هوایی به‌ویژه برای تسهیل دسترسی به بازارهای محلی، می‌تواند به رونق تجارت ایران در آفریقا کمک کند. در همین راستا، موضوع تراکنش های مالی نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. ایجاد سازوکارهای مالی مناسب برای تسهیل نقل‌وانتقالات مالی میان ایران و کشورهای آفریقایی می‌تواند چالش‌های مالی موجود را کاهش دهد و زمینه‌ساز افزایش تبادلات تجاری شود. ایجاد شبکه‌های بانکی و مالی و همچنین امکان استفاده از سیستم‌های جایگزین تسویه حساب‌ها نیز می‌تواند تاثیر به‌سزایی در تسهیل تجارت داشته باشد. یکی دیگر از عوامل موثر در بهبود حضور ایران در بازارهای آفریقا، نقش سفارتخانه‌ها و نمایندگی‌های دیپلماتیک است. این نهادها می‌توانند به‌عنوان پل ارتباطی میان تجار و شرکت‌های ایرانی و همتایان آفریقایی عمل کنند و زمینه‌ساز برگزاری نمایشگاه‌ها و همایش‌های تجاری و تسهیل سفرهای تجاری باشند. با حمایت دیپلماتیک از فعالان اقتصادی و معرفی فرصت‌های سرمایه‌گذاری و تجاری در دو سوی این رابطه، می‌توان اعتمادسازی و تعاملات را به سطح بالاتری رساند. در نهایت، باید به نقش کلیدی بازدیدها و سفرهای تجاری اشاره کرد. حضور مستقیم تاجران و صنعتگران در بازارهای آفریقایی و مشاهده ظرفیت‌ها و فرصت‌های موجود از نزدیک، می‌تواند به افزایش شناخت و توسعه روابط تجاری کمک کند. بدین ترتیب، ایران با تلفیق اقدامات دیپلماتیک، توسعه زیرساخت‌های حملونقل و لجستیک، تسهیل امور مالی و استفاده از ظرفیت سفارتخانه‌ها می‌تواند جایگاه خود را در بازار آفریقا تقویت کند و از فرصت‌های این قاره بهره‌برداری کند.
