رحیم چگنی، مدیرعامل شرکت زاگرس‌پوش با برند زاگرس است که در سال ۱۳۸۳ آن را به ثبت رسانده و فعالیت خود در حوزه پوشاک را به صورت رسمی آغاز کرده است. وی در ادامه به توسعه فعالیت‌های خود پرداخت و در سال ۱۳۹۰ یک کارخانه صنعتی در شهرک صنعتی بروجرد افتتاح کرد که در حال حاضر ۱۵ مرکز فروش مستقیم در کشور دارد که تولیدات خود را با برند زاگرس به بازار عرضه می‌کند. شرکت زاگرس‌پوش برای سال ۱۴۰۳ هم برنامه‌هایی را برای توسعه کسب‌وکار خود در نظر دارد که افزایش تعداد فروشگاه‌های زاگرس و همچنین توسعه محصولات از جمله آن‌ها است. در حال حاضر این مجموعه بر تولید محصولات کلاسیک تمرکز دارد، اما در عین حال به سمت توسعه محصولات کژوال که این روزها بسیار مورد توجه مشتریان جوان قرار دارد، حرکت کرده است. همچنین برنامه‌هایی را برای گسترش پوشاک بانوان در نظر دارد و توسعه خدمات شخصی‌سازی محصولات را در برنامه خود گنجانده است تا مشتریان، محصولات سفارشی و مخصوص خود را از برند زاگرس تهیه کنند. آنچه در ادامه از نظرتان می‌گذرد، ماحصل گفت‌و‌گوی ما با این فعال صنعت پوشاک است.
برای کالکشن فصل پاییز، چه برنامه‌های خاصی را مدنظر دارید؟
کالکشن پاییز این مجموعه در دو بخش عرضه می‌شود. در حال حاضر محصولات نازک‌تر و مناسب فصل پاییز در فروشگاه‌ها موجود است و در ماه آینده نیز بخش ضخیم‌تر و زمستانی‌تر این کالکشن را عرضه خواهیم کرد. در طراحی محصولات سعی ما بر این بوده تا ذائقه مشتریان را به خوبی در نظر بگیریم و محصولات‌مان را بر اساس سلیقه‌های مختلف دسته‌بندی کنیم. برای گروه‌های سنی جوان‌تر، محصولات کژوال و مدرن و برای افراد مسن‌تر، محصولات کلاسیک‌تر را در بخش مردانه و زنانه عرضه کرده‌ایم.
دانشگاه علمی – کاربردی شرکت زاگرس‌پوش از چه سالی و با چه اهدافی تاسیس شده است؟
حدود ۱۰ سال است که مرکز علمی – کاربردی زاگرس‌پوش را تاسیس کرده‌ایم. این مرکز هر سال دانشجویان توانمندی را به جامعه تحویل می‌دهد و بسیاری از آن‌ها پس از فارغ‌التحصیلی در واحد زاگرس‌پوش جذب می‌شوند. هدف اصلی از تاسیس این مرکز، تلفیق علم و صنعت بوده است، چراکه یکی از نقاط ضعف صنایع این است که فارغ‌التحصیلان و دانشجویان تحصیل‌کرده، دیرتر وارد بازار کار می‌شوند. ما با ایجاد این مرکز، توانسته‌ایم که نگرانی دانشجویان را پس از تحصیل از بین ببریم و فرصت‌های شغلی مناسبی را در اختیار آن‌ها قرار دهیم. در دانشگاه علمی – کاربردی زاگرس‌پوش، رشته‌هایی که بیشتر با صنعت مد و پوشاک مرتبط هستند، تدریس می‌شود. رشته‌هایی مانند طراحی و دوخت صنعتی از مهمترین رشته‌های ما به شمار می‌روند. البته رشته‌هایی مانند حسابداری و حسابداری صنعتی نیز در این مرکز تدریس می‌شوند، اما تمرکز اصلی ما روی رشته‌های مرتبط با طراحی و دوخت صنعتی است. متاسفانه یکی از نقاط ضعف دانشگاه‌ها این است که دانشجویان پس از تحصیل، آشنایی کافی با صنعت ندارند که این مشکل اساسی به‌وضوح در هنگام ورود به بازار کار نمایان می‌شود، ولی در زاگرس‌پوش این شکاف میان علم و صنعت را تا حدی کاهش داده‌ایم. این موضوع تاثیر بسیار مثبتی دارد، زیرا وقتی یک دانشجوی تحصیل‌کرده زودتر وارد محیط کار می‌شود، سریع‌تر مهارت‌های لازم را فرا می‌گیرد و قادر است که ابتکارات و نوآوری‌هایی که طی سال‌های تحصیل در ذهن خود پرورانده است را به کار ببندد. این امر نه‌تنها به رشد فردی او کمک می‌کند، بلکه موجب بهبود کیفیت محصول و پاسخگویی به نیازهای مشتریان و در نهایت رضایت آن‌ها می‌شود.
کارشناسان و صاحب‌نظران، صنعت پارچه و پوشاک را دارای ظرفیت بالایی در اشتغال‌زایی می‌دانند که تا حدود زیادی مغفول مانده است. دلیل این غفلت چیست و چه تبعاتی را به دنبال خواهد داشت؟
به اعتقاد بنده، صنعت پوشاک با کمترین هزینه و سرمایه‌گذاری، می‌تواند اشتغال بسیاری ایجاد کند و با وجود رشد تکنولوژی در صنعت پوشاک، حتی اگر نیاز به خیاطان ماهر کاهش یابد، همچنان به اپراتورهای دقیق نیاز داریم. این صنعت به‌طور ذاتی اشتغال‌زا است و هرگز نمی‌تواند به کاهش نیروی کار منجر شود. علاوه بر این، صنعت پوشاک می‌تواند از خروج ارز جلوگیری کند، زیرا هر محصولی که در ایران تولید شود، نیازی به واردات ندارد و اگر دولت‌مردان به‌طور جدی با قاچاق مقابله کنند، این اقدام به خودی خود به اقتصاد کشور کمک می‌کند. اگر صادرات این صنعت را توسعه دهیم، صنعت پوشاک می‌تواند منبع ارزآوری قابل توجهی باشد. متاسفانه در ایران غفلت از این صنعت به حدی است که برای ما هم جای سوال دارد. دولت‌مردان باید به‌صورت جدی به این صنعت توجه کنند و نگاه عمیقی به آن داشته باشند. این توجه نه‌تنها باید در حوزه سرمایه‌گذاری و حمایت‌های مالی باشد، بلکه باید با تبلیغات مناسب این صنعت به مردم معرفی شود تا جامعه بداند که صنعت پوشاک تا چه اندازه می‌تواند به اشتغال‌زایی و رفع نیازهای جامعه کمک کند. اگر صنعت پوشاک در کشور ما رشد کند، بدون شک مساله هجوم فرهنگ لباس غربی نیز حل خواهد شد؛ به شرطی که به تولیدکنندگان داخلی اهمیت بیشتری داده شود تا بتوانند از زیر بار مشکلات مختلف بیرون بیایند و رشد کنند. متاسفانه تاکنون نگاه عمیقی به این صنعت وجود نداشته و بیشتر به صورت سطحی به آن پرداخته شده است؛ البته امیدواریم که در دولت جدید، این نگاه عمیق‌تر و جدی‌تر شود.
نظر شما درباره فقدان مقابله با کالاهای قاچاق چیست؟
مساله قاچاق پوشاک باید بسیار جدی‌تر مورد توجه قرار بگیرد. تابلوهای زیادی در مراکز خرید و مال‌های کشور می‌بینیم که برندهای خارجی و قاچاق بر آن‌ها نقش بسته‌اند. این تابلوها نه‌تنها نماد اجناس قاچاق هستند، بلکه برخی از آن‌ها برندهای معروف تقلبی (فیک) هستند که به نوعی مردم را فریب می دهند. حال این سوال مطرح است که چرا دولت نمی‌تواند این تابلوها را پایین بیاورد؟ این در حالی است که خواسته تمامی تولیدکنندگان پوشاک این است که با تابلوها و برندهای قاچاق یا فیک مقابله شود. حتی اگر اجناس به صورت چمدانی و سخت وارد می‌شوند، برداشتن این تابلوها که نباید این‌قدر دشوار باشد. متاسفانه تاکنون در این زمینه اقدامی صورت نگرفته و این موضوع برای تمامی تولیدکنندگان پوشاک جای سوال دارد. چندین سال است که مقام معظم رهبری، تاکید بسیاری بر تولید داخلی و حمایت از کالای ایرانی دارند، اما مساله این است که در میان دولت‌مردان و کسانی که مسئولیت مبارزه با قاچاق کالا را بر عهده دارند، اراده‌ای قوی و جدی برای اقدام و عمل نمی‌بینیم. شاید همه در ظاهر قاچاق را محکوم کنند، اما وقتی مشخص و محرز است که تابلوها و برندهای خارجی قاچاق هستند، چرا اقدامی برای برداشتن آن‌ها صورت نمی‌گیرد؟ این برای تولیدکنندگان داخلی، جای سوال است که چرا دولت روی موضوعی که این‌چنین آشکار و مبرهن است، اقدام نمی‌کند؟ آنچه مسلم است، تمامی تولیدکنندگان داخلی به‌طور جدی تقاضا دارند که در خصوص کالاهای قاچاق و برندهای خارجی که به صورت غیرقانونی نصب شده‌اند، اقداماتی جدی انجام شود و ما هم مشتاق هستیم که این اقدامات در اسرع وقت صورت بگیرد.
یکی از مسائل مهم و چالش‌های جدی در صنعت پوشاک، کمبود نیروی انسانی ماهر است که نه‌تنها در این صنعت، بلکه در بسیاری از صنایع دیگر نیز مشهود است. چه راهکاری برای حفظ و جذب نیروی انسانی ماهر دارید؟
جوانان باید حس کنند که در داخل کشور برای آن‌ها امنیت شغلی و آینده‌ای روشن وجود دارد. اگر به حرف‌ها و نیازهای آنان گوش دهیم، بی‌تردید احساس تعلق بیشتری خواهند داشت. تفاوتی ندارد که یک دانشجو یا نیروی جوان باشد؛ همه باید ببینند که بعد از چند سال تحصیل در رشته‌ای، امکان جذب و پیشرفت در صنعت برای‌شان فراهم است. وقتی جوانی چندین سال درس می‌خواند و احساس می‌کند که جایی برای رشد و جذب در کشور ندارد، طبیعی است که سرخورده شود. بعضی از جوانان، حتی قبل از ورود به دانشگاه و تحصیل، به دلیل نبود انگیزه و اشتیاق، آینده‌ای برای خود نمی‌بینند. ما باید ابتدا اشتیاق و انگیزه را در میان جوانان ایجاد کنیم و به آن‌ها نشان دهیم که هم از نظر پرستیژ شغلی و هم از نظر مالی تامین خواهند شد. در این صورت، شاید کمتر به فکر خروج از کشور بیافتند. اما وقتی می‌بینند که از نظر پرستیژ و شأن اجتماعی به آن‌ها توجهی نمی‌شود و همچنین آینده مالی مطمئنی ندارند، طبیعی است که جذب تبلیغات خارجی شوند. سالانه حدود ۳۰۰ دانشجو از دانشگاه زاگرس‌پوش فارغ‌التحصیل می‌شوند که اکثر این دانشجویان خانم هستند و برخی از آن‌ها پس از فارغ‌التحصیلی ازدواج می‌کنند و مسیر زندگی‌شان تغییر می‌کند. بسیاری از دانشجویانی که در صنایع مرتبط مشغول به کار می‌شوند، خوشبختانه از شرایط شغلی خود رضایت دارند و این نشان می‌دهد که توانسته‌ایم در جهت ایجاد انگیزه و تامین نیروی انسانی گام‌های مثبتی برداریم.
چه برنامه‌ای برای حضور در دوازدهمین نمایشگاه بین‌المللی پوشاک فاخر ایرانی و اسلامی تدارک دیده‌اید؟
هدف ما از حضور در این نمایشگاه، معرفی هرچه بهتر محصولات و برند خودمان است. این نمایشگاه بستری مناسب برای معرفی محصولات جدید، ارتباط با مشتریان و شناسایی نیازهای جدید بازار را فراهم می‌کند. با ارائه محصولات متنوع و جدید خود، قصد داریم که جایگاه برند زاگرس‌پوش را تثبیت کرده و آن را بیش از پیش در بازار داخلی و حتی خارجی ارتقاء دهیم. در نمایشگاه امسال، چند هدف مهم را دنبال می‌کنیم که یکی از آن‌ها، رونمایی از کلکسیون بهار و تابستان سال آینده است که طراحان ما با زحمت فراوان روی آن کار کرده‌اند. همچنین قصد داریم که از محصولات شخصی‌دوزی خود رونمایی کنیم که بخش جدیدی از فعالیت‌مان است. علاوه بر این، از یک استایلینگ پک نیز پرده‌برداری خواهیم کرد. در واقع هدف اصلی ما، معرفی برند زاگرس‌پوش به عموم مردم و عمیق‌تر کردن حضور این برند در جامعه است. با توجه به تجربیات گذشته از برگزاری نمایشگاه‌های قبلی، عمده مخاطبانی که حضور پیدا کرده‌اند، بیشتر از افراد علاقه‌مند به صنعت مد و پوشاک و طراحان بوده‌اند. باید بپذیریم که در تمام کشورها، نمایش پوشاک و کالکشن‌های مختلف می‌تواند برای جوانان، خصوصا گروه سنی جوان و نوجوان، جذابیت زیادی داشته باشد. فشن شوها و نمایش محصولات جدید معمولا توجه بسیاری از مردم را جلب می‌کند، به ویژه اگر این نمایش‌ها به‌خوبی و با کیفیت برگزار شوند.
به نظر شما برای معرفی درست پوشاک ایرانی چه اقداماتی باید صورت گیرد؟
متاسفانه در کشورمان محدودیت‌هایی وجود دارد که مانع از نمایش درست محصولات پوشاک می‌شود. یکی از اصلی‌ترین عناصر در صنعت پوشاک، نمایش محصولات روی مدل‌های زنده است، اما این موضوع در کشورمان به دلیل برخی از محدودیت‌ها تبدیل به خط قرمز شده است. سوال ما این است که چرا یک تولیدکننده داخلی که عمر خود را صرف تولید و طراحی کرده است، نباید بتواند محصول خود را به جوانان به‌درستی نمایش دهد؟ اگر ما نتوانیم محصولات خود را به شکل صحیح به نسل جوان معرفی کنیم، آن‌ها به سمت برندهای خارجی سوق پیدا می‌کنند، زیرا این برندها به‌خوبی محصولات خود را نمایش می‌دهند و جذابیت بیشتری برای مشتریان ایجاد می‌کنند. از نظر کیفیت محصولات مشکلی نداریم، اما از نظر نمایش و معرفی آن‌ها محدودیت داریم. این مساله نیاز به یک نگاه جدید و تغییر در رویکردهای فعلی دارد. اگر بخواهم، محصولی ایرانی و با کیفیت به مخاطبان ارائه کنم، باید بتوانم آن را به شکل صحیح و جذاب نمایش دهم، ولی متاسفانه به دلیل محدودیت‌های موجود، حتی حضور در نمایشگاه برای ما دشوار می‌شود. به عنوان مثال، برند زاگرس‌پوش که یکی از برندهای کاملا داخلی است، به دلیل استفاده از مانکن‌های مردانه دچار مشکل شده بود. نمی‌دانم چرا حتی مانکن‌های مرد نیز مشکل‌ساز تلقی می‌شوند، در حالی که این موضوع نباید چالش‌برانگیز باشد.
آیا با وزارتخانه‌های مربوطه مذاکراتی انجام شده تا استانداردهای لازم برقرار شود و محدودیت‌هایی برای ما ایجاد نشود؟
متاسفانه برخی از محدودیت‌ها آن‌قدر جدی هستند که در صورت عدم رعایت، منجر به پلمپ کسب‌وکارها می‌شوند و برخوردهایی در این سطح صورت می‌گیرد. برای رقابت با برندهای خارجی که در صنعت مد و فشن فعال هستند، نیازمند گشایش‌هایی هستیم. امیدواریم که دولت جدید تغییراتی ایجاد کند تا محصولات خود را به‌درستی نمایش دهیم. برای نمایش محصولات، باید یک مانکن خوش‌استایل از آن‌ها استفاده کند، زیرا نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که مردم محصولی را که بر تن مانکنی غیرجذاب است، خریداری کنند. این واقعیت‌هایی است که باید رعایت شود تا به موفقیت دست یابیم. در کشورهای خارجی نیز قوانین مشابهی وجود دارد و ما هیچ‌گاه نمی‌خواهیم که به آن سطح از محدودیت‌ها برسیم، اما حداقل‌هایی را باید رعایت کنیم.
