بدون اعلام قبلی و با چراغ خاموش آب و برق در برخی نقاط کشور از جمله در تهران قطع می‌شود و مراکز مسئول مانند اداره‌های آب و فاضلاب یا اداره‌های برق درباره این قطعی برق توضیح نمی‌دهند. از آن بدتر این است که وقتی با این اداره‌ها تماس گرفته و از ایشان سوال می‌شود که وصل مجدد آب یا برق چه موقع انجام می‌شود و این قطعی تا چه زمانی ادامه دارد، آنان پاسخ روشن و صریحی نمی‌دهند و بیشتر پاسخ‌هایشان به «نمی‌دانم» و «معلوم نیست» نزدیک است. در همین روزهای اخیر، گزارش‌های متعددی از تهران و شهرستان‌ها و حتی مراکز استان درباره قطع شدن برق و یا آب بر روی کانال‌های تلگرامی و شبکه‌های فارسی زبان خارج از کشور انتشار یافته است.
نگارنده خود درباره اینکه برخی این گزارش‌ها صحیح است و ظاهرسازی نیست، اطمینان حاصل کرده است و بنابراین نمی‌توان به بهانه دروغ‌پردازی معاندان، گزارش‌های یاد شده را دروغ دانست و تکذیب کرد؛ چراکه صحت برخی موارد احراز شده است. نکته دیگر در این باره آن است که صدا و سیما به‌عنوان رسانه ملی، نه در شبکه‌های استانی و نه در شبکه‌های ملی به این قطع شدن آب و برق اشاره کرده و درباره آن توضیح داده و همچنان هم توضیح نمی‌دهد. این بی‌توجهی در حالی صورت می‌گیرد که صدا و سیما خود را رسانه ملی می‌خواند و در این جایگاه، دست‌کم در شبکه‌ها و اخبار استانی باید به این مهم توجه کند و پاسخ مسئولان ذی‌ربط را منعکس نماید. در این باره اگرچه اطلاع رسانی هایی از سوی روزنامه ها و پایگاه های خبری به ویژه در شبکه های اجتماعی صورت گرفته و انجام شده است اما نمی توان انکار کرد که رسانه هایی که پول از منابع عمومی می گیرند از مشارکت در این اطلاع رسانی و انعکاس نظر شهروندان پذهیز کرده و از مردم و رسانه های بخش خصوصی جا مانده اند. با این حال از مردم انتقاد می شود که چرا در مواقع حساس و لازم، به جای توجه به منابع اطلاع رسانی رسمی و حکومتی به رسانه های خارجی و شبکه های اجتماعی پناه می برند. این نمونه نشان می دهد که پناه بردن مردم به منابع خارجی و رسانه های فارسی زبان خارج از کشور، بی دلیل نیست.
البته حتی اطلاع‌رسانی ساده که آب یا برق چه موقع قطع می‌شود و چه موقع وصل می‌گردد هم صورت نگرفته و موضوع در سکوت کامل انجام می‌شود. در عین حال و به‌ویژه در مورد آب مصرفی شهروندان، در مواقع قطع شدن آب و در مناطقی که دچار قطعی آب شده بودند پیش از این تانکرهای آب روانه شده و شهروندان می‌توانستند برای مصارف ضروری خود مقداری آب تهیه کنند. اما امسال این اتفاق نیفتاد و در مناطق یاد شده هیچ تانکری اعزام نشد و قطره آبی توزیع نشده است. به همین دلیل شهروندان به مناطقی که آب قطع نشده، هجوم بردند و از پارک‌ها و اماکن عمومی برای مصرف‌های ضروری خویش آب تهیه کرده‌اند.
خبر بدتر در این بار آن است که برخی مقامات صنفی به‌ویژه در حوزه‌های تولیدی اعلام می‌کنند که حدود ۴۰ درصد کمبود منابع در حوزه آب و برق وجود دارد و با فرارسیدن فصل گرما و افزایش دما که مصرف شهری آب و برق افزایش قابل توجه خواهد داشت، فشار بیشتری به تولید وارد خواهد شد و میزان قطع شدن آب و برق صنایع افزایش خواهد داشت. در این صورت ممکن است واحدهای تولیدی مجبور شوند تا حتی برای یک شیفت کاری، تولید خود را متوقف و واحد را تعطیل کنند.
هم اکنون برخی مرغداران از قطع شدن گاه و بیگاه برق ابراز نارضایتی می‌کنند و می گویند برخلاف واحدهای تولیدی دیگر، آن دسته از واحدهایی که با موجود زنده سر و کار دارند نمی‌توانند واحدهای تولیدی خود را تعطیل کنند؛ چون مثلا به مرغ نمی‌توان دستور داد که گرما را تحمل و در برابر بی‌آبی و کم‌آبی سکوت نمایند. تنها انتظاری که اکنون از دست اندر کاران و مقامات دولتی وجود دارد آن است که صادقانه درمورد وضعیت موجود و دشواری‌های پیش‌رو توضیح دهند و شهروندان را در سردرگمی رها نکنند؛ اما دولت و همکاران سیدابراهیم رئیسی به خاطر حفظ پرستیژ یا هر منظور دیگر از انجام این اطلاع‌رسانی و تعهد اخلاقی پرهیز می‌کنند و از آگاه‌سازی شهروندان خودداری می‌نمایند.
