صنعت هتلداری با هرآنچه که مربوط به اقامت، ارائه خدمات به مسافران و مهمانان، انواع اقامتگاه و رستوران است، ارتباط دارد. در واقع این صنعت، نهتنها به هتلها و اقامتگاههای مجلل مربوط میشود، بلکه شامل اقامت شبانه در مهمانسراها، متلها، مسافرخانهها و هاستلها به عنوان انواع اقامت کوتاهمدت میشود.
غلامعلی اخلاقی با بیش از ۴۰ سال سابقه تدریس هتلداری و راهاندازی و مدیریت هتلهای بزرگ در کشور، معتقد است: برای افزایش حضور گردشگران باید بین تمام نهادها همصدایی و اتحاد عمل به وجود آید. گفتوگوی این مدرس و مشاور هتلداری را با ماهنامه «دنیای سرمایهگذاری» میخوانید.
صنعت گردشگری در جهان یکی از اصلیترین راههای درآمدزایی است. با توجه به این موضوع، ایران تا چه اندازه از این ظرفیت استفاده کرده است؟
گردشگری ایران طی ۴۵ سال گذشته فراز و نشیبهای زیادی داشته است.
در زمانی که خط مشی تساهل و تعامل بالا بوده و آرامش نسبی برقرار بود، تعداد گردشگران بیشتر و در فرصتهایی که این نگرش کاهش یافته، تعداد آنان کم شده است.
از آنجا که بیشتر گردشگران از گروههای سن بالا و محافظهکار هستند، حتی قیمت پایین و تخصیص امکانات بیشتر، آنان را تشویق به حضور در ایران نکرده است.
البته طی ۱۰ سال گذشته حضور گردشگران از نوع مذهبی جز در مقطعی که روابط ما با عربستان سعودی به خاطر صدمه به دفتر نمایندگی آنها تیره گشت، افزایش چشمگیری داشته است؛
بنابراین آنچه شایسته یک تمدن و فرهنگ چندین هزارساله در کنار آب و هوای متفاوت و مردمان مهماننواز است، انجام نگرفته و تا زمانی که یک صدا از ایران بیرون نیاید، انتظار رونق نباید داشت.
صدا یعنی اتحاد عمل همچون امارات متحده عربی، ترکیه و کشورهای مشابه.
آیا اتفاقات سیاسی باعث کاهش ورود گردشگران به ایران شده است؟
قطعا نه در ایران، بلکه برای همه کشورهای جهان صدق میکند.
نمونههای زیادی مانند کشورهای مصر و تایلند وجود دارد که این نظر را تایید میکند که به خاطر نبرد قهرمانانه فلسطینیان (شاهکار عملیات الاقصی) و مبارزین شجاع یمنیها با کاهش گردشگر مواجه شد.
برای جذب سرمایهگذاران خارجی چه اقداماتی باید صورت پذیرد؟
جذب هرگونه سرمایهگذاری بستگی به خط مشی برنامه هفتم دارد که گردشگری از آن جدا نیست.
پایه گردشگری زیرساختهایی همچون فرودگاهها، تامین هواپیما، ساخت جاده، قطار، اتوبوس، کشتی، ساخت انواع واحدهای اقامتی و در نهایت، تربیت نیروی انسانی آموزش و پرورش دیده متناسب با سختافزارها است.
عدم ثبات قیمتها و تورم چه مشکلاتی برای هتلداران ایجاد کرده است؟
عدم ثبات قیمت باعث میشود که در چند مرحله در قیمتها تغییراتی داده شود و کل برنامهریزیها را بر هم میزند.
بههرحال در محاصره اقتصادی قرار داریم و خواه یا ناخواه بهرغم عضویت در بریکس و اوراسیا و پیمانهای دیگر، همچنان اسیر دلار هستیم و تلاطمات آن اثر منفی میگذارد.
امید است که موضع نظام در دلارزدایی با شدت ادامه یابد تا از تسلط دلار دور شویم و به ثبات برسیم؛ در چنین شرایطی با برنامهریزیهای کوتاه و بلندمدت، به اهداف مورد دست خواهیم یافت.
شایان ذکر است، تورم اقتصادی، روی سرمایهگذاری ساخت هتل تاثیر منفی میگذارد، چون برخی از کالاها در ایران وجود ندارد و تغییرات قیمتی سرعت ساخت را کاهش میدهد.
از طرفی، میل سرمایهگذاری در هتلسازی را هم کاهش میدهد.
یکی از مشکلات هتلداران، جذب نیروی کار آموزش دیده و حرفهای است. به نظر شما برای رفع این مشکل چه اقداماتی باید صورت پذیرد؟
طی سالیان گذشته تمایل افراد به کار در واحدهای گردشگری کاهش یافته و برای یادگیری هم تمایلی ندارند.
برای رفع این معضل، باید قدرت اسب بخار موتور گردشگری را افزایش داد و ابتدا با ثبات اندیشه بزرگان در یک صدایی و سپس یک صدایی در تشویق سرمایهگذاری و ترمیم آثار باستانی، اهمیت آن و تبلیغات وسیع جهانی تدابیری اتخاذ کرد تا افراد شوق ورود به صنعت را داشته باشند.
هماکنون بسیاری از هتلها با کمبود نیروهای آموزش و پرورش دیده مواجه هستند و این تنها کاری است که باید انجام داد. آموزش و پرورش نیروهای انسانی تنها شامل کارکنان نمیشود، بلکه مشمول صاحبان سرمایه هتل از جمله هیات مدیره، مدیرعامل یا مدیرکل هم میشود.
از آنجایی که صنعت گردشگری واژه عام است و چند زیرمجموعه دارد که هتلداری یکی از آن است، باید رفتار و کردار هم هتلی باشد؛ یعنی مدنی یا شهری باشد، چون هتل در شهر ساخته شده و به موازات رشد صنعت یا فناوری رشد میکند؛ لذا باید تفکر یا رفتار هتلی، رفتار صنعتی باشد، نه رفتار فئودالی یا بردهداری که تفکر کاروانسرایی است.
در چنین شرایطی میتوان به توسعه همهجانبه گردشگری فکر کرد و پس از تعیین هدف، راهبرد متناسب با تفکر صنعتی در پیش گرفت.
برگرفته از ماهنامه شماره ۸۸ دنیای سرمایه گذاری
پایگاه خبری دنیای سرمایه